Yalancı Âşık | Tawna Fenske [Kitap Yorumu]

Orijinal Adı: Beleive It Or Not

Edisyonu: Yalancı Âşık
Yazar: Tawna Feske
Yayınevi: Nemesis Kitap
Tür: Romantik Komedi, Çiklit
Puanım: 2/5

Violet McGinn, anormallikten ve soyut şeylerden mümkün olduğunca uzak durmaya çalışan, mantıklı bir kadındır. Belki de bu yüzden kendine meslek olarak muhasebeciliği seçmiştir. Annesi ünlü bir medyumdur ve bir gün hastaneye yatırılır. Violet, annesinin işini bir süreliğine devralmak zorunda kalır ve hiç istemese de sahte medyumluk yapmaya başlar.
Drew Watson, yakışıklı bir bar işletmecisidir. Cumartesi geceleri barında çaldığı müzikler eşliğinde dans eden müşterileriyle ve arkadaşlarıyla mutludur.
Chris Abbott ise her kadının hayalini kurduğu genç, yakışıklı, kibar ve başarılı bir doktordur.
Violet birini seçmelidir. Kalbini mi yoksa mantığını mı dinlemelidir? 
Yolunu bulmaya çalışırken yapacağı bir hata, belki de üçünün kaderini toptan değiştirecektir.

Pem pem pem.. Yine bir yorum zamanı. Yorumlarım da gecikiyor. İşten güçten fırsat bulamıyorum. Pazar günü okudum şu kitabı ancak yorum geçiyorum.Gerçi bu kitaba da yorum yapmasam bile olur ama epeydir yayın girmemiştim. Yayın olsun bari demi? :D

Bu yazarı daha önce hiç okumamıştım. Aslında diğer kitabı Dalgarlar Hep Aşk Getirse de elimde mevcut ama bir türlü okuyasım gelmediği için kitaplığımda bekliyor. Yalancı Âşık ise tamamen tesadüf eseri kitapçıda -tesadüf bile değil. Elektrik kesilince elimde kalması yüzünden- aldığım bir kitap. Kısa ve romantik komedi türünde olduğu için de eve gider gitmez okumaya başladım. Hiç yalan söylemeyeceğim başlarında çok güldüm ya! Gülmek de ne kelime. İfade etmiyor durumu. Bir kere kızın çocuğu "eşcinsel" sandığı kısımlar tam matrak.

Oraları okudukça kopuyorsunuz. Sonra -hiç inanmadığı halde- annesinin yerine medyumluk- evet, medyum :D- yapması ve özellikle dedektifin karşısında astral yolculuk yaptım diye sürekli; "ommmmm... ommmmm... ommmm.." yaptığı yerde gülmekten karnımı ağrıttı kitap. Ama işte bir aması da var. Tüm kitap bu şekilde ilerlemiyor ne yazık ki. İlk 100 sayfadan sonra kitapla ilgili düşüncelerim o kadar değişti ki, ilk sayfaları başka sonrasını başka yazar yazmış diye düşündüm.Zira gereksiz uzatılmış yerler ve erkek karakterin absürt hareketlerini okuyunca böyle düşünmemek elde değil.

Violet, -esas kızımız- :p- medyum annesi merdivenden düşüp sakat kalınca onun yerine geçmek zorunda kalıyor. Bu arada kitapta en sevdiğim şey kızın karakteri. Muhasebeci olması da çabası tabi. :D Ee, Violet annesinin yerine geçince onun sevgili komşusu Drew ile de tanışıyor. Tabii adamımız bir striptizci bar işletmeni olduğu için ve partnerinin-iş ortağı olarak :D- adı Sam olunca da Violet için direkt, eşcinsel! kategorisine giriyor. Adamı eşcinsel sanınca da kitabın ilk sayfaları sizi gülmekten kırıp geçiriyor.

"Elleri erkek arkadaşı Sam'e dokunabilirdi sadece, diye hatırlattı kendine. Kes şunu Violet kes!"

Tabi buralara kadar çok gülmüş olmam kitabı kurtarmıyor işte. Temelde sağlam başlasa da çok saçma bulduğum yerler olmasının yanı sıra bir de rutin bir hal alması durumu var. Örnek verecek olursam en sinir olduğum sahne; Drew barda striptizci(onun deyimiyle egzotik dansçı) seçimi yapacak ve bunu izleyip fikir vermesi için de Violet'tan yardım istiyor. Hem de kıza âşık olduğunu düşünürken! Absürd yani. Ya da Drew'in çoook geniş bir midesi var. Neyse işte.Bunlardan sonra da oturup birbirleriyle konuşmalarını, birbirlerinden uzak durma çabalarını okumaktan epey sıkıldım. Kitap sıkıcıydı. Çiklitlerde beklediğim bir akıcılığı yok kitabın.