Pabucumun Ajanı / Asude [Kitap Yorumu]

Aman tanrım bitti! Bir çırpıda okundu ve bitti. Elimden bırakamadım yahu! Süperdi, harikaydı, muhteşemdi! Okurken ne kahkahalar attım bir ben bilirim. Öyle eğlenceli bir kitaptı ki! Bir sürü de ince espri; tabi anlayana :)

Yüzüm gözüm şişene kadar sarımsak istiyorum,

Çoşup sabaha kadar tıkınmak istiyorum,

Caddelerde dolaşıp hohlamak istiyorum,

Müsaadenle Tuna'yı öldürmek istiyorum!

Kitap hakkında onca güzel yorum okudum, kendi arkadaşlarım okumam için beni ikna edene kadar akla karayı seçtiler. Ve ben sonunda elime kitabı aldığım an paaatt kitap başladığım gibi bitti bile. Ama bende ki o son sayfayı okuyuşu görmeniz lazım; yüzümde kocaman bir gülümseme, (halbuki kahkaha atmaktan çenem kasılmış artık)  bir iç çekiş. Yanımda eşim. Aklımda Tuna... :) Kıs kıs kıs. Aman ne yani evliyik diye Tuna'yı size bırakacağımı mı sandınız?

 Her neyse :) Kitabı okurken bir yandan da bana okumam için ısrar eden arkadaşlarıma mesaj atıyorum. Kitabı, Tuna'yı, Deniz'i anlatıyorum. Hahahhaa... Kitap ayrı ben ayrı bir komedi. Arkadaşım karşımda olsa kesin kitabı kafama fırlatırdı. 

Fakat Pabucumun Ajanı sadece al eline gül tarzında bir kitap da değildi, benim için. Bence 'iki manyağın dengesiz bir aşk hikayesiydi.' Ve o iki manyak beni deli etti. 

Benim ona hayranlıkla bakmamın aksine, o bana otobanda asfalta yapışmışım da beynimin suyu akıyormuş gibi bakıyordu. Arizona çöllerinde karşılaşmış bir bizon ile ceylan gibiydik.

Haaa, bu kitabı okurken hiçbir şey yiyip içmeyin. Mazallah ağzınızdan fırlayı verir yiyecekler. Bakınız, misal ben.:)

Kitabın en beğendiğim yönlerinden biri de karakterlerdi. Deniz... Şey onu tanımlayacak ilk kelime çatlak olması sanırım. Yani ilk başlarda. Sayfalar ilerledikçe siz de benim gibi  Deniz'i daha yakından tanıyacaksınız. Ve Tuna... Deniz'in deyişiyle Kurumsal Kasıntı, Kurumsal Züppe, Kurumsal Adi... O biiiiirrr Uranüslü XDXDXD Hakikaten yahu o gerçekten de bu dünyadan gibi değildi. Yerinde bir tespit yani. Ah, ve o biiiir ukala! Ama... Ama... Ama ben onun ukalalığını yirim! Yiiiir!!! :)):))

Görüyorsunuz değil mi? Bu iki çatlak benim de aklımı başımdan aldı. Sadece Tuna'ya değil, o ikilinin aşkına da aşık oldum ben ya, of! Tunan'nın kıskançlığı hele beni mest etti! Mest! O nasıl sahiplenmeydi! Ayyyyşşh alın okuyun bu kitabı! 

"Evet. Bayan Nisan! Yılda sadece bir ay.Oysa ben öyle miyim? Deniz'in bir mevsimi yok. Deniz on iki ayın her günü güzeldir."

"Ve Ankara'da Deniz yok diyenler de yanılıyor, değil mi? Bir tane Deniz var, tam şu an karşımda."

Tuna'nın cümlesiyle kahkaha atıp, "Sen espri de mi yapıyorsun?" diye sordum.

"Espri değil," dediğinde gözlerime ciddiyetle baktı. "Sen bir tanesin Deniz ve sadece bana aitsin!"

Gelgelelim konusuna; Deniz aylardır iş bulamayan, fakir ama gururlu kızımız. Bir gün 'biz sizi ararız' lafı burnuna kadar geliyor ve elinde saçma sapan bir cv Tuna'nın şirketine ayağını basıyor. Amaç; tüm o patronlardan, o züppelerden, o tepeden bakanlardan intikam almak. Eh spoi vermemek için o işi nasıl aldığını atlıyorum ama daha ilk günden ikilimiz birbirinden bildiğin nefret ediyor.

Ama ne demişler; 'büyük aşklar nefretle başlarmış.'

Tuna'nın Deniz'i işten kovması... Deniz'in onun hayatını kurtarması... Tuna'nın Deniz'i işe geri almak zorunda kalması...  Kavgalar, laf sokmalar, kıskançlıklar... Koklaşmalar ;-) Taa taaam bir bakmışlar nikah dairesindeler!

Hahahayyytttt!

Süperdi! Süper!

Bu kitabı al ve oku arkadaş! Sonra da geeettt başkalarına okut! 

:)):)):))